Synopsis Echinopsidis. Une classification infragénérique d’Echinopsis Zucc.

Par E.A. Molinari-Novoa1 et Luis Mayta2

1 : Herbier du département de biologie « Augusto Weberbauer » (MOL). Faculté des sciences. Université nationale agricole « La Molina ». Lima, Pérou.

2 : Chercheur indépendant. Arequipa, Pérou. Courriel : mundodev@hotmail.com

Cet article a été initialement publié dans Succulentopi@ n° 14, p.00-00, le 01 juillet 2015.

Résumé

Pour accompagner la révision des cactées du Pérou, une classification cohérente et phylogénétique d’Echinopsis doit être envisagée. Dans cet article, nous proposons de diviser ce taxon en quatre sous-genres et douze sections.

Ce travail de classification est basée sur les travaux de Anceschi et Magli (2013), Molinari-Novoa (2015) et Schlumpberger et Renner (2012).

Traitement taxonomique

1. Echinopsis subg. Echinopsis, autonyme

Ce sous-genre a cinq sections.

  • 1.1. Echinopsis sect. Echinopsis, autonyme. Bolivie et Argentine.

Type : Echinopsis eyriesii (Turpin) Zucc. [Generitype].

  • 1.2. Echinopsis sect. Harrisia (Britton) Molinari & Mayta, comb. et stat. nov. ≡ Harrisia Britton, Bull. Torrey Bot. Club 35 : 561 (1909). Bolivie et Argentine.

Type : Echinopsis gracilis (Mill.) Molinari & Mayta, comb nov. ≡ Cereus gracilis Mill., Gard. Dict., ed. 8. : CER-CER, CEREUS, sp. n. 8 (16 avril 1768).
[≡ Harrisia gracilis (Mill.) Britton].

  • 1.3. Echinopsis sect. Arthrocereus (A. Berger) Molinari & Mayta, comb. et stat. nov. ≡ Arthrocereus A. Berger, Kakteen (Berger) : 337 (Julliet 1929). Brésil.

Type : Echinopsis glaziovii (K. Schum.) Molinari & Mayta, comb nov. ≡ Cereus glaziovii K. Schum. Fl. Bras. (Martius) 4(2) : 200 (1 septembre 1890). [=Cereus damazioi K. Schum.]

  • 1.4. Echinopsis sect. Leucostele (Backeb.) Molinari & Mayta, comb. et stat. nov. ≡ Leucostele Backeb., Kakteen And. Sukk. 1953 : 36 (1953). Chili et Bolivie.

Type : Echinopsis atacamensis (Phil.) Schlumpb. [=Leucostele rivieri Backeb., Kakteen And. Sukk. 1953 : 40 (1953)].

  • 1.5. Echinopsis sect. Cleistocactus (Lem.) Molinari, comb. et stat. nov. ≡ Cleistocactus Lem., Ill. Hort. 8 : misc. 35 (Juin 1861). Pérou, Bolivie, Chili Argentine, Paraguay.

Type : Echinopsis baumannii (Lem.) Anceschi & Magli [≡ Cleistocactus baumannii (Lem.) Lem.].

2. Echinopsis subg. Mila (Britton & Rose) Molinari & Mayta, comb. et stat. nov.

Mila Britton & Rose, Cactaceae (Britton & Rose) 3 : 211 (12 Octobre 1922).

Ce sous-genre a une section.

  • 2.1. Echinopsis sect. Mila, autonyme. Pérou et Bolivie.

Type : Echinopsis maytana Molinari [≡ Mila caespitosa Britton & Rose].

3. Echinopsis subg. Trichocereus (A. Berger) Molinari & Mayta, comb. nov.

Cereus subg. Trichocereus A. Berger, Rep. (Annual) Missouri Bot. Gard. 16 : 73 (31 mai 1905).

Ce sous-genre a cinq sections :

  • 3.1 Echinopsis sect. Trichocereus, autonyme. Chili, Colombie ?, Pérou et Bolivie. Lectotype du Cereus subg. Trichocereus A. Berger (désigné ici) : Cereus bridgesii Salm-Dyck [=Echinopsis lageniformis (C.F. Först.) Friedrich & G.D. Rowley, non Echinopsis bridgesii Salm-Dyck].
  • 3.2 Echinopsis sect. Lobivia (Britton & Rose) Mayta & Molinari, comb. et stat. nov. ≡ Lobivia Britton & Rose, Cactaceae (Britton & Rose) 3 : 49. (12 octobre 1922). Pérou et Bolivie.

Type : Echinopsis pentlandii (Hook.) Salm-Dyck ex A. Dietr. [≡ Lobivia pentlandii (Hook.) Britton & Rose]

  • 3.3 Echinopsis sect. Succulentopia Molinari & Mayta, sect. nov.

Diagnose: This section is similar to section Trichocereus, but differs from it in having shorter, more globose plants.
Plantæ parvæ, columnares vel globosæ, alpinæ, pulchræ ut veditur. Caules virides, obscuri, mammillosi. Areolæ inermæ vel multispinosæ. Aculei radiali. Flores magni, albi, sphingidis aut apibus impollinatæ sunt. Habitant in Boliviæ.
Plantes jusqu'à 30 cm, vert foncé ; fleurs blanches, grandes (presque la longueur du cactus). La section est nommée en l’honneur de cette revue. Bolivie.
Type : Echinopsis bridgesii Salm-Dyck.

  • 3.4 Echinopsis sect. Helianthocereus (Backeb.) Mayta & Mo, comb. et stat. nov. ≡ Helianthocereus Backeb., Cact. Succ. J. Gr. Brit. 11 : 53 (1949). Bolivie.

Type : Echinopsis poco (Backeb.) H.Friedrich & G.D.Rowley [≡ Helianthocereus poco (Backeb.) Backeb.]

  • 3.5 Echinopsis sect. Denmoza (Britton & Rose) Molinari & Mayta, comb. et stat. nov. ≡ Denmoza Britton & Rose, Cactaceae (Britton & Rose) 3 : 78 (12 octobre 1922). Argentine.

Type : Echinopsis rhodacantha (Salm-Dyck) C.F. Först. [≡ Denmoza rhodacantha (Salm-Dyck) Britton & Rose].

4. Echinopsis subg. Reicheocactus (Backeb.) Molinari & Mayta, comb. et stat. nov.

Reicheocactus Backeb., Cactaceae (Berlin) 1941(2) : 76 (1942).

Ce sous-genre a une section.

  • 4.1 Echinopsis sect. Reicheocactus, autonyme. Argentine. Type : Echinopsis famatimensis Speg. [=Reicheocactus pseudoreicheanus Backeb.]

Remerciements

Les auteurs sont profondément reconnaissants à Giovanna Anceschi et Alberto Magli : leurs mots d'encouragement et leur connaissance systématique sont à la base de ce travail.
Nous tenons également à remercier la rédaction de ce journal, toujours à la pointe de l'opinion taxonomique, qui a examiné et fait des suggestions utiles à nos articles précédents, inspirant ainsi ces “nouveaux” taxonomistes afin d'augmenter la qualité et l'audace de leurs contributions.

Références

  • Anceschi, G ; Magli, A. The new monophyletic macrogenus Echinopsis. No risk of paraphyly, and the most convincing hypothesis in phylogenetic terms. Cactaceae Syst. Init. 31 : 24–27.
  • Schlumpberger, BO ; Renner, SS. 2012. Molecular phylogenetics of Echinopsis (Cactaceae): Polyphyly at all levels and convergent evolution of pollination modes and growth forms. Amer. J. Bot. 99 (8): 1335–1349.

Mise en page par Alain Laroze
Publié le 2015/07/05.
COMMENTAIRES Vous pouvez commenter cet article ou lire les commentaires postés.